کاوش موضوع تغذیه گیاه

تغذیه گیاه مطالعه عناصر شیمیایی و ترکیبات لازم برای رشد گیاهان، متابولیسم گیاهان و تأمین نیازهای خارجی آنهاست. در غیاب آن گیاه قادر به تکمیل چرخه زندگی عادی نیست، یا این عنصر جزئی از برخی ترکیبات اساسی گیاه یا متابولیت است که مطابق با قانون حداقل جاستوس فون لیبیگ (Liebig's law of the minimum) است. کل مواد مغذی اساسی گیاه شامل هفده عنصر مختلف است: کربن، اکسیژن و هیدروژن که از هوا جذب می‌شوند، در حالی که سایر مواد مغذی از جمله نیتروژن به‌طور معمول از خاک حاصل می‌شوند (استثنائات شامل برخی از گیاهان انگلی یا گوشتخوار است). گیاهان باید مواد معدنی زیر را از محیط رشد خود بدست آورند: عناصر مغذی: نیتروژن (N)، فسفر (P)، پتاسیم (K)، کلسیم (Ca)، گوگرد (S)، منیزیم (Mg)، کربن (C)، اکسیژن (O)، هیدروژن (H) عناصر ریز مغذی (یا مواد معدنی کمیاب): آهن (Fe)، بور (B)، کلر (کلر)، منگنز (منگنز)، روی (روی)، مس (مس)، مولیبدن (مو)، نیکل (نیکل) این عناصر در زیر خاک به عنوان نمک باقی می‌مانند، بنابراین گیاهان این عناصر را به عنوان یون مصرف می‌کنند. ریز مغذی‌ها در مقادیر بیشتری مصرف می‌شوند. هیدروژن، اکسیژن، نیتروژن و کربن بیش از ۹۵٪ از کل زیست توده گیاه را بر اساس وزن ماده خشک شامل می‌شوند. ریز مغذی‌ها در مقادیر اندازه‌گیری شده در قطعات در میلیون در بافت گیاهان وجود دارند، از ۰٫۱ تا 200 ppm یا کمتر از ۰٫۰۲٪ وزن خشک. اکثر شرایط خاک در سرتاسر جهان می‌تواند گیاهان متناسب با آن آب و هوا و خاک را با تغذیه کافی برای یک چرخه کامل زندگی، بدون افزودن مواد مغذی به عنوان کود ، فراهم کند. اما اگر خاک خرد شود لازم است از طریق افزودن کود به‌طور مصنوعی حاصلخیزی خاک اصلاح شود تا رشد یا افزایش عملکرد حاصل شود. این امر به این دلیل انجام می‌شود که حتی با وجود آب و نور کافی، کمبود مواد مغذی می‌تواند رشد و عملکرد محصول را محدود کند.... بیشتر در ویکی پدیا